Fanny Moser
Fanny Moser (ur. 27 maja 1872 roku w Badenweiler, zm. 24 lutego 1953 roku w Zurychu) – szwajcarska zoolog i parapsycholog, pacjentka Sigmunda Freuda znana jako pani Emmy von N.; jej historia przypadku - jako jedna z kilku - została opublikowana przez Josefa Breuera i Sigmunda Freuda pt. Studien über Hysterie[1].
W 1902 roku ukończyła studia i podjęła pracę w stacji badawczej biologii morza w Neapolu. Jako otwarta, lecz nastawiona sceptycznie i krytycznie przyrodoznawczymi w 1913 roku wzięła udział w prywatnym seansie spirytystycznym w Berlinie, gdzie – jak sama powiada – była świadkiem lewitacji stolika. Ponieważ pomieszczenie, w jakim odbywał się seans, było dobrze oświetlone, uznała, że ma do czynienia z realnym zjawiskiem; w rezultacie do końca życia oddała się badaniom nad zjawiskami parapsychologicznymi.
Moser zgromadziła obszerną bibliotekę parapsychologiczną, dużą część majątku prywatnego ofiarowała Institut für Grenzgebiete der Psychologie und Psychohygiene (IGPP) we Freiburgu, przy którym utworzono fundację jej imienia.
Prace
[edytuj | edytuj kod]- Siphonophoren in neuer Darstellung (1921), publikacja nagrodzona przez Preußische Akademie der Wissenschaft.
- Der Okkultismus - Täuschungen und Tatsachen (1935)
- Spuk - Irrglaube oder Wahrglaube? (1950) (z przedmową Carla Gustava Junga
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Studia nad histerią, przełożył Robert Reszke, Wydawnictwo KR, Warszawa 2008